“DOE NORMAAL!”

“Doe normaal!” Maar: ‘Wat is normaal?’

Normaal. Het woord wat we bijna niet meer kunnen horen sinds dit onafscheidelijk gekoppeld is aan Covid-19. Of te wel: het nieuwe normaal. Daar kunnen we ook wel een blog over vol schrijven en door blijven praten met elkaar.

Deze blog gaat daar (gelukkig) niet over. Waar dan wel over? Nou.

Wij hebben het vaak samen over onze leefstijl, onze normen en waarden, onze ideeën en meningen over gezondheid en alles wat daar binnen past. Super interessant. We wilden hier iets over delen met jullie. En dan eigenlijk in het bijzonder over het volgende.

Hieronder lees je een stukje van een gesprek wat een van ons had een tijdje geleden met een van de mensen die we coachen.

‘Ik was laatst op een feestje en had besloten één drankje te drinken. Omdat ik dat zelf gewoon graag zo wilde en me daar goed bij voel. Ook gezien hoe goed ik ga qua proces van fitter worden, gewicht verliezen. Alleen voelde ik wel druk toen anderen zeiden dat ik best nog een drankje kon nemen. Ik twijfelde heel erg. Ik wist wel dat ik het niet wilde, maar ja, ik werd ook een beetje raar aangekeken.’

‘Hoe ging dat toen verder dan?’

‘Ja, ik weet niet, eerder kreeg ik veel complimenten, aan het begin de eerste weken, toen ik veel afviel en je best snel verschil zag, maar nu zegt niemand eigenlijk meer iets. Volgens mij is iedereen er niet zo meer mee bezig en steunen ze niet echt meer. Oja en ze zeiden ook dat ik er gewoon nu al goed uit ziet en dat nog meer afvallen of sporten heus niet hoeft. Dus ja, of te wel, dat ik dat drankje gewoon kon nemen.’

‘Je merkt dus dat naar mate je langer bezig bent, het eigenlijk stiller wordt qua steun of complimenten en je er meer alleen voor staat? En dat het daardoor misschien ook nog lastiger is als jij alsnog voor je doelen uit wilt komen, ook al zijn anderen daar niet meer zo mee bezig?’

‘Ja dat wel inderdaad. En ook gewoon dat ik anders ben dan anderen als ik dan bezig ben met fitter worden en dan eigenlijk me soort van raar voel, omdat anderen het al genoeg vinden en daar dan andere ideeën over hebben. Het is normaler als je gewoon meedoet en ja, niet echt veel sport of op iets let.’

‘…’

Ongetwijfeld voor iedereen die dit leest herkenbaar. Op welke manier dan ook. Waarom we dit delen?

Omdat dit eigenlijk precies aangeeft hoe ingewikkeld het kan zijn om aan doelen te werken als dit niet helemaal lekker voldoet aan de verwachtingen die er zijn in de maatschappij. En vanuit een groot deel van de mensen om ons heen. Vaak ook dichtbij.

Veel mensen willen heel veel, alleen als ze horen wat daarvoor nodig is, haakt men toch af. Toch zijn er mensen die niet afhaken en er wél voor gaan. Alleen wanneer ze dat serieus en oprecht doen, krijgen ze vaak al snel te horen dat wat ze doen niet gezellig is, teveel is of uberhaupt té is.

Maar waarom?

Hoe komt het dat je niet raar bent als je verteld aan je collega’s hoe dronken je was afgelopen weekend toen je thuis kwam van een supertof feestje? Maar is het wel raar als je zegt dat je niet drinkt, maar óók bent thuis gekomen van een super gezellige avond? Weliswaar niet dronken. ‘Maar hoe kan je het dan gezellig hebben?’

Hoe kan het dat wanneer je op stations en perrons loopt er rijen dik staan voor de roltrappen, mensen letterlijk wachten, ook al hebben ze haast (want dat hebben ze, aangezien ze wel op de roltrap gaan lopen) en in principe de normale trap leeg is. En je bijna raar word aangekeken wanneer jij deze wel neemt?

Hoe kan het dat wanneer je het ziekenhuis inloopt er verschillende mensen aangelijnd aan een infuuspaal, hun sigaretje opsteken op een plek waar met grote letters staat ROOKVRIJE ZONE, jij degene bent die raar aangekeken word wanneer je vraagt of die persoon zijn sigaret ergens anders kan oproken?

…

Misschien allemaal voorbeelden waarvan je denkt: ‘Ja, maar dat gaan we toch nooit veranderen met z’n allen’.

Hmm. Misschien niet nee. Laten we het klein houden dan.

Denk aan je nabije omgeving. Zijn er mensen die bezig zijn met doelen rondom gezond zijn en blijven? In hoeverre support je hen? Geef je ze wel eens een compliment voor het feit wat ze doen? ‘Ja maar daar hoef je toch geen compliment voor te geven? Is toch iets normaals?’

Ja. Dat vinden wij dus ook.

Hoe fijn zou het zijn als het serieus nemen van je eigen gezondheid meer normaal zou worden. Als we daar eens zouden beginnen met z’n allen. Iedereen op zijn of haar eigen manier.

Ga lopen naar de supermarkt (als het een beetje aan te lopen is). Neem de trap in plaats van de lift. Steun je broer of zus of vriend die probeert minder fastfood te eten. Geef een compliment aan die collega die zichtbaar fitter is geworden.

Alle kleine beetjes helpen, echt. Want hoe normaal is het om bezig te zijn met je gezondheid.

En dat fiksen we niet met een vaccin. Begin bij jezelf. :)